woensdag 3 november 2010

Stilte voor de storm


Ik probeer de tijdsbeleving van de mensen hier en daar een beetje over te nemen. De druk wat los te laten en uiteindelijk de zon ook mee te nemen naar Nederland zodat mijn hart rustig blijft op momenten die ik voorheen als stress zag. Ik zou moeten leren leven vanuit een andere opvatting. Niks heb ik onder controle, de momenten die ik kan regelen zijn mooi meegenomen. Ik heb het vandaag rustig, aangezien ik niet veel kan doen voor mijn performance op dit moment. Dat betekent ook daarom niet in de stress schieten. Soms hebben dingen minder tijd nodig. Ik kijk nog twee a drie keer terug naar de foto die ik maakte in de woestijn. De wind is daar rustig maar stroomt altijd door. Een instelling waar vele van ons een voorbeeld aan zouden kunnen nemen.
Het bleek de stilte te zijn voor een storm. Mijn rustig hart werd direct na het uitspreken van mijn voornemen op de proef gesteld. Een dag voor de performance wordt toch bestloten dat we op een andere plek spelen. De mensen waar we spelen kunnen nauwelijks Engels wat betekent dat ik  totaal ben overgeleverd aan een tolk die er op dat moment niet was. Ik moest op hem wachten. Het was mij onderhand duidelijk dat het wachten in dit land van behoorlijk lange duur kon zijn. Uiteindelijk was er geen tolk en stond ik alleen met Amer op de kleine binnenplaats, omsingeld door een groep van vijf nieuwsgierige kinderen. Voorzichtig gingen we van start met de performance op deze locatie te herontdekken. Ondertussen kregen we ondanks onze ‘Nee, dankje’ toch een bord traditioneel Palestijns avond eten. Er bestond geen mogelijkheid te concentreren met de voordurende aanwezigheid van kinderen die over en weer rennen en op de achtergrond uit elk huis de geluiden uit de televisie. Het is niet beleeft om direct bij het eerste bezoek de bewoners waar je op bezoek bent de mond te snoeren. We besloten morgen af te wachten. De dag waar we van start gaan. Uiteindelijk was het ook belangrijk te zien hoe behulpzaam en gastvrij deze families wel niet zijn.
Een enkele verschuiving in de gewenning zorgt ervoor dat alles weer open ligt. De toekomst is opnieuw onzeker wat niet hoeft te beteken dat dit negatief is. Niks heb ik onder controle. Morgen zie ik op welke momenten ik wel grip kan hebben maar tot die tijd reageren we gewoon op wat komen gaat. 









Geen opmerkingen:

Een reactie posten